van Beek, een antropoloog uit Utrecht, die nu als hoogleraar antropologie van de religie werkt in Tilburg en aan het Afrika-Studiecentrum in Leiden. Zijn studieterrein is Afrika, vooral Kameroen en... Show morevan Beek, een antropoloog uit Utrecht, die nu als hoogleraar antropologie van de religie werkt in Tilburg en aan het Afrika-Studiecentrum in Leiden. Zijn studieterrein is Afrika, vooral Kameroen en Mali. Deze memoires zien terug op een leven dat bijna een halve eeuw vervlochten is geweest met twee samenlevingen in die landen, de Kapsiki et de Dogon. Het is daaom het relaas van een dubbelleven, zowel in Nederland als in Afrika, maar ook een dubbelleven in twee verschillende Afrikaanse culturen, waar in beide gevallen een intense relatie mee is opgebouwd. Van Beeks Afrikaanse levensverhaal is verweven met deze twee gemeenschappen, hun dagelijkse leven, hun kleine en grote rituelen, en vertelt van smeden, huwelijken en maskers, en van de diepe indruk die hun prachtige begrafenisgezangen op hem maakten. Hier voeden dood en leven elkaar door de indrukwekkende wijze waarop deze mensen een boeiend bestaan weten te realiseren in een moeilijke omgeving. Dit is het Afrika van de dorpsgemeenschap, beleefd en beschreven van binnenuit, een Afrika van gewone mensen die tot ons spreken doordat zij een antropoloog de kans hebben gegeven voor een dubbelleven. Thuis in Afrika is thuiskomen bij onszelf.[2e Gewijzigde druk; oorspronkelijke uitgave: 2015] Show less
The author describes his experiences while repeating ethnographic research carried out by Marcel Griaule among the Dogon of Mali in the 1940s/1950s, and the work of one of Griaule's most important... Show moreThe author describes his experiences while repeating ethnographic research carried out by Marcel Griaule among the Dogon of Mali in the 1940s/1950s, and the work of one of Griaule's most important followers, Germaine Dieterlen. Griaule's 'Dieu d'eau' (1948) was a revelation at the time of its first publication: never before had the secrets of an African society been exposed so clearly in order to show a native philosophy on a par with what the Athenian and Indian civilizations had offered to humanity. However, the present author shows that Griaule fell into a trap: a combination of strong and overtly expressed personal convictions, with a position of authority backed by a colonial presence on his part, and on the Dogon side a small circle of crucial and creative informants, a clear courtesy bias and some monetary realism. The fact that there are no creation stories among the Dogon, at least not in the Griaulean sense, is crucial in this restudy. Bibliogr., notes, ref. [ASC Leiden abstract] Show less
