In terms of national politics, the UDF focused on protest against apartheid and on popularizing the programme and leadership of the banned ANC, simultaneously developing an increasingly radical... Show moreIn terms of national politics, the UDF focused on protest against apartheid and on popularizing the programme and leadership of the banned ANC, simultaneously developing an increasingly radical agenda for social change in South Africa. But how was the political programme of the UDF understood in the social and moral universe of divergent local communities? This paper explores how the antiapartheid struggle in the 1980s was understood in three locally-based social movements that campaigned under the banner of the UDF, viz. a rural youth movement (Sekhukhuneland), a civic association in an African township (Kagiso), and a community newspaper ('Grassroots') in Cape Town. Seen from the vantage point of local case studies, several sub-themes emerge behind the overall theme of the antiapartheid struggle, notably the importance of religion and local belief systems, and the reversal of generational roles which expressed itself in the contestation of patterns of authority within African society itself. The paper is largely based on the author's book on the UDF (2000), which is an adaption of her PhD thesis (1995) for which field work was carried out in 1990-1991. Show less
Met enige regelmaat verkondigen Afrikaanse politici en intellectuelen de komst van een 'Afrikaanse Renaissance'. Thabo Mbeki maakte de Afrikaanse Renaissance tot het handelsmerk van zijn regering,... Show moreMet enige regelmaat verkondigen Afrikaanse politici en intellectuelen de komst van een 'Afrikaanse Renaissance'. Thabo Mbeki maakte de Afrikaanse Renaissance tot het handelsmerk van zijn regering, maar de reikwijdte van het begrip is niet beperkt tot Zuid-Afrika. Voor de meeste pleitbezorgers heeft de Afrikaanse Renaissance een panafrikaanse dimensie. Het begrip is niet alleen inzetbaar voor doeleinden als marketing en morele generatie, het dekt ook uiteenlopende ideologische ladingen, zoals modernisering, traditionalisering en afrikanisering. In de visie van Mbeki heeft Afrika vooral behoefte aan een grootscheeps moderniseringsprogramma om te ontkomen aan marginalisering op het wereldtoneel. Traditionele 'chiefs' die vrezen dat hun machtspositie wordt ondermijnd, beroepen zich op een Afrikaanse Renaissance die de waarden van prekoloniaal Afrika moet herstellen. Politieke en economische elites, gedesillusioneerd over het trage veranderingsproces in Zuid-Afrika, hijsen de vlag van de Afrikaanse Renaissance om een versnelde afrikanisering af te dwingen. Een centrale vraag in de discussie is wie onder de noemer 'Afrikaan' valt. Mbeki schetst weliswaar een inclusief beeld van Afrika en Afrikanen, maar veel Renaissance-adepten gaan er van uit dat de Renaissance all‚‚n geldt voor zwarte (Zuid)Afrikanen. Noten, samenv. in het Engels (p. 227) Show less
The 1980s were a dramatic period in the history of South Africa. At stake in the battles of the 1980s was the contest about changing the borderlines in the racial and social stratifications of the... Show moreThe 1980s were a dramatic period in the history of South Africa. At stake in the battles of the 1980s was the contest about changing the borderlines in the racial and social stratifications of the country. In this contest, participants developed their own visions of a future society, of a new political and social order as well as a new moral order. This book examines these processes at the local level. It focuses on the United Democratic Front (UDF) as a social movement from below, officially launched in August 1983. The aim of the UDF was the creation of a united democratic South Africa. The author takes three local organizations as a vantage point. The first part of the book briefly explores the origins of the UDF, followed by a chronological outline of major events and trends in the 1980s. The second part consists of three case studies, which look in detail at locally based attempts at shaping a new society: a youth congress in Sekhukhuneland, a rural part of Lebowa in the Northern Transvaal; a civic association in Kagiso, a township west of Johannesburg; and 'Grassroots', a community newspaper in the Cape Peninsula. The conclusion describes how these local struggles fit into the overall story of the antiapartheid struggle Show less
The revival of popular protest against South Africa's apartheid in the first half of the 1980s was also marked by a proliferation of new mass media. This chapter presents a case study of ... Show moreThe revival of popular protest against South Africa's apartheid in the first half of the 1980s was also marked by a proliferation of new mass media. This chapter presents a case study of 'Grassroots', a publication aimed at a Coloured and African readership in the Cape Peninsula, launched in 1980. The author shows how the newspaper chronicled "the everyday struggles of ordinary people" - ranging from demanding more washing lines to rising costs of living, unemployment benefits, and the history of past struggles. Those who worked for the journal did not see themselves primarily as journalists but as community activists. The author discusses the contradictions within this community - the 'racial divide' between Africans and Coloureds, as well as the "ideological, religious, linguistic, generational and socioeconomic" fault lines. The newspaper's project was to raise political awareness and build bridges across these divides, and to function as a catalyst between the interests of local and national organizations associated with the UDF and the wider Charterist movement. The newspaper was shut down in 1990. It shared the fate of most of the alternative newspapers, which did not manage to evolve a new formula to survive in the new conditions. Notes, ref Show less
De eerste democratische algemene verkiezingen in Zuid-Afrika in 1994 na de afschaffing van de apartheid wekten ook hoge verwachtingen wat betreft een nieuw buitenlands beleid, in het bijzonder ten... Show moreDe eerste democratische algemene verkiezingen in Zuid-Afrika in 1994 na de afschaffing van de apartheid wekten ook hoge verwachtingen wat betreft een nieuw buitenlands beleid, in het bijzonder ten aanzien van de buurlanden en de overige landen in Zuidelijk Afrika. Een terugblik na vijf jaar leert dat het land de rol van vooruitstrevend politie-agent, vredestichter en economische katalysator in Afrika niet heeft waargemaakt. Het ethisch idealisme heeft in het buitenlands beleid plaatsgemaakt voor een politiek van realistisch eigenbelang. Voorbeelden zijn de agressieve economische expansie, wapenexport en militaire interventie in Lesotho. De rol bij vredesmissies in Afrika was tot dusver zeer bescheiden. Een assertiever buitenlands beleid kan echter dezelfde irritatie oproepen als economische expansie. Inbedding in de SADC verdient de voorkeur, maar helaas bleek het veiligheidsorgaan van de SADC (Organ on Politics, Defence and Security) tot dusver machteloos. Show less
