**English Translation of this thesis can be found at : https://hdl.handle.net/1887/3245181 **Deze dissertatie gaat over hoe schrijvers en beeldende kunstenaars uit Equatoriaal Guinea door middel... Show more**English Translation of this thesis can be found at : https://hdl.handle.net/1887/3245181 **Deze dissertatie gaat over hoe schrijvers en beeldende kunstenaars uit Equatoriaal Guinea door middel van hun werk aandacht vragen voor de huidige (politieke) situatie in hun land; een voormalige kolonie van Spanje die in 1968 onafhankelijk werd met tot op heden een dictatoriaal regime. Onderzocht is, vanuit een politiek-filosofisch kader (Jacques Rancière en Alain Badiou) en door middel van een narratieve en visuele analyse, waar zich in de werken van de uit het land afkomstige schrijvers Donato Ndongo Bydiogo, Juan Tomás Ávila Laurel en María Nsue Angüe, en de beeldende kunstenaar Ramón Esono Ebalé, breukvlakken en leegten bevinden. Mijn onderzoek toont aan dat het bijzondere en de kracht van hun werken niet zozeer gelegen is in de hierin naar voren komende historische aspecten of bepaalde binaire tegenstellingen (zoals veel onderzoekers tot nu toe veronderstelden), maar juist in het poëtische van wat de in de werken gevonden breukvlakken en leegten blootleggen en openen. Dat maakt dat met deze werken een procedure in gang wordt gezet die de gesloten waarheid van het huidige dictatoriale regime overstijgt, waarmee die dictatuur als het ware wordt opengebroken en geleegd. Show less
Humanity’s life on Earth is taking a concerning direction: issues such as climate change or the consequences of mass migration shape our future. The research departs from this concern, and... Show moreHumanity’s life on Earth is taking a concerning direction: issues such as climate change or the consequences of mass migration shape our future. The research departs from this concern, and proposes that humanity’s approach to the world can change only if the things-of-the-world start to matter to us, personally. This understanding can emerge in us, if we go beyond the hegemony of the ego that is driven by the current, gain and profit centered mindset. Therefore, I argue that the space in which individuals can revisit and alter how they are in the world, are spaces of ‘ground zero’, empty spaces beyond the structured taken-for-granted reality. Through theoretical arguments based on personal experience, it is demonstrated that certain contemporary art practices invite the beholder into this state of ‘ground zero’, beyond ego-boundaries in a very particular way: cognitively, emotionally and even physically. This state might have relevance for global decision-making as it offers to imagine the world in other ways than the present teleological, instrumentalist attitude. Show less
