This paper examines the differences between moralist, realist, and pragmatist approaches to political legitimacy by articulating their largely implicit views of judgment. Three claims are advanced... Show moreThis paper examines the differences between moralist, realist, and pragmatist approaches to political legitimacy by articulating their largely implicit views of judgment. Three claims are advanced. First, the salient opposition among approaches to legitimacy is not between “moralism” and “realism.” Recent realist proposals for rethinking legitimacy share with moralist views a distinctive form, called “normativism”: a quest for knowledge of principles that solve the question of legitimacy. This assumes that judging legitimacy is a matter of applying such principles to a case at hand. Second, neither Rawls nor Habermas is a normativist about political legitimacy. The principles of legitimacy they proffer claim to express rather than adjudicate the legitimacy of a liberal-democratic regime, and thus cannot solve the question of legitimacy at a fundamental level. But perhaps we should question the normativist aspiration to theoretically resolving the problem to begin with. My third claim is that a “pragmatist” approach enables us to rethink political legitimacy more deeply by shifting focus from the articulation of principles to the activity of judging. Implicit in Rawls and Habermas’s theories I then find clues towards an alternative account of judgment, in which the question of legitimacy calls not for theoretical resolution but for ongoing practical engagement. Show less
The thesis is about artistic research – what it is, or what it could be. And it is about the place that artistic research could have in academia, within the whole of academic research. It is also... Show moreThe thesis is about artistic research – what it is, or what it could be. And it is about the place that artistic research could have in academia, within the whole of academic research. It is also about the ways we speak about such issues, and about how the things we say (in this study and elsewhere) cause the practices involved to manifest themselves in specific ways, while also setting them into motion. In this sense, the thesis not only explores the phenomenon of artistic research in relation to academia, but it also engages with that relationship. This performative dimension of the thesis is interwoven with its constative and interpretive dimensions. If the thesis succeeds in its aims, it will not only advance knowledge and understanding of artistic research, but it will further the development of this emerging field. Show less
Dit proefschrift bestaat uit twee delen: een monografie (verschenen in 2005) en een essay. De monografie vormt eerst en vooral een bronnenboek: zij bevat een biografie van de kunstenaar, geeft een... Show moreDit proefschrift bestaat uit twee delen: een monografie (verschenen in 2005) en een essay. De monografie vormt eerst en vooral een bronnenboek: zij bevat een biografie van de kunstenaar, geeft een beeld van de context waarin Jessurun de Mesquita leefde, zijn werk ontstond en werd ontvangen, en beschrijft de diverse facetten van zijn oeuvre, zowel afzonderlijk als in relatie tot elkaar. Het tweede deel van de monografie bestaat uit een grondig gedocumenteerde oeuvrecatalogus van de grafiek, waarmee een vrijwel volledig beeld van De Mesquita's veelomvattende grafische oeuvre is gegeven. De gegevens die in de monografie bijeengebracht zijn, vormen de basis voor een essay waarin de tweespalt die zich aftekent in zijn oeuvre tot uitgangspunt wordt genomen. De ene groep omvat portretten en uitbeeldingen van exotische dieren, planten en bloemen. De tweede groep werken bestaat uit bizarre, vaak humoristische, soms grimmige fantasievoorstellingen die onder de noemer sensitivistische verbeeldingen bekend zijn geworden. Aan de hand van een confrontatie van beide groepen is de vraag naar de intentie van deze werken onderzocht: wat beoogde De Mesquita met deze werken? Show less
The main question that I address in my thesis is how we can best conceive the contrast between a priori and empirical truths. My response is realist and naturalist in character: I suggest that the... Show moreThe main question that I address in my thesis is how we can best conceive the contrast between a priori and empirical truths. My response is realist and naturalist in character: I suggest that the essential feature of a priori truths is that they consist in the obtaining of some realistically understood conditions in the domain of representations within human heads, rather than in the obtaining of those conditions that they typically purport to be about. This representationist constual cannot be reconciled with the received referentialist understanding of truth. Accordingly, my thesis can be seen as a case against standard referentialism about truth. After a detailed exposition and appropriate generalisation of Benacerraf__s dilemma about mathematical truth, I argue for two major claims. First, I demonstrate that among the most striking characteristics of our paradigm a priori beliefs about causally inert entities there are some, which cannot be suitably explained from a referentialist perspective, so that perspective must be wrong. Second, I argue that if we adopt an alternative, use-theoretic notion of truth, then the suggested representationist construal of apriority can meet all major explanatory adequacy conditions, and thus qualifies as a viable characterisation of the subject. Show less
Het proefschrift behandelt middeleeuwse voorstellingen van het Hemelse Jeruzalem en Salomo’s tempel, architectonische pendanten (koninklijk versus priesterlijk, tempel versus kerk, hemel versus hel... Show moreHet proefschrift behandelt middeleeuwse voorstellingen van het Hemelse Jeruzalem en Salomo’s tempel, architectonische pendanten (koninklijk versus priesterlijk, tempel versus kerk, hemel versus hel), ruimtelijke architectonische baldakijnen in de vroeg-Gotische beeldhouwkunst, stichtermodellen en architectuuruitbeeldingen op zegels. Centraal staat de vraag hoe hun verschijningsvorm tot stand kwam en welke boodschap daarin besloten lag. Beeldtradities blijken bepalend voor de koppeling van een specifieke betekenis aan een bepaald beeldschema. Enerzijds wordt de oorsprong van deze beeldtradities in de christelijke kunst onderzocht, omdat de eerste visualisering van een betekenis belangrijke aanknopingspunten biedt om licht te werpen op de achterliggende ideeën. Anderzijds wordt nagegaan hoe beeldtradities in verschillende (kunst)historische contexten hun boodschap overbrachten. Wezenlijk voor hun verbreiding blijkt de navolging van kunstwerken die door aanzienlijke machthebbers waren opgedragen. Door de wijze van weergeven konden architectuuruitbeeldingen de symboliek of de functie van een gebouw onderstrepen, theologisch gedachtegoed overbrengen of steun aan een heerser betuigen. Zij legden bestaande of voorgewende familiebanden vast en legitimeerden zo de positie van een opdrachtgever. Ook dienden zij meermaals als wapen in een concurrentiestrijd of - ondersteund door hun portretmatigheid - als 'visuele' oorkonde. In het laatste geval benadrukten zij de rechtmatigheid en rechtsgeldigheid van geschonken bezittingen, rechten en privileges. Show less
