Dit boek gaat over de relatie tussen de Marokkaanse overheid en Marokkaanse Nederlanders. Het perspectief van Marokkaanse Nederlanders staat hierin centraal. Wat zijn hun percepties over,... Show moreDit boek gaat over de relatie tussen de Marokkaanse overheid en Marokkaanse Nederlanders. Het perspectief van Marokkaanse Nederlanders staat hierin centraal. Wat zijn hun percepties over, ervaringen met en reacties op de zogenaamde ‘lange arm’ van Marokko?De Marokkaanse overheid voert actief beleid om banden te onderhouden met Marokkaanse Nederlanders; er is een Marokkaans ministerie van Marokkanen in het Buitenland, Stichting Hassan II organiseert zomerreizen naar Marokko en de overheid heeft programma’s om investeerders met een Marokkaanse achtergrond te begeleiden bij ondernemingen in Marokko. Deze relatie is in Nederland onderwerp van discussie, omdat ze als problematisch wordt ervaren. Er bestaat maatschappelijke en politieke onrust over dubbele nationaliteiten en het contact tussen burgers en een vreemde overheid.De Nederlandse discussie richt zich voornamelijk op het optreden van de Marokkaanse overheid. Er is opvallend weinig aandacht voor wat de Marokkaanse Nederlanders hiervan merken en wat zij hiermee doen. Marokkaanse Nederlanders blijven uit beeld of worden voorgesteld als enigszins weerloze ontvangers van de boodschappen en belangen die de Marokkaanse overheid over ze uitspreidt. Dit boek laat zien dat dit beeld onvolledig is: voor de daadwerkelijke uitvoering van het Marokkaanse overheidsbeleid vervullen Marokkaanse Nederlanders zelf een cruciale rol Show less
Op 7 mei 2011 publiceerde het NRC Handelsblad een essay van Anil Ramdas, waarin hij zich een overtuigd criticus van het Nederlandse minderhedenbeleid betoonde. Hij verweet de overheid een te grote... Show moreOp 7 mei 2011 publiceerde het NRC Handelsblad een essay van Anil Ramdas, waarin hij zich een overtuigd criticus van het Nederlandse minderhedenbeleid betoonde. Hij verweet de overheid een te grote opdringerigheid in de omgang met de eigen culturen van migranten. Rond de eeuwwisseling, en in het bijzonder na ‘9/11’ en de moord op Theo van Gogh in 2004, was er sprake van een slingerbeweging naar het andere uiterste: ‘de overheid voelt zich nu geroepen om niet de eigen culturen te bevorderen, maar om de eigen culturen te bestrijden!’ In Het Land van Herkomst, waarin de banden van Marokkaanse migranten centraal staan, verklaart Bouras de veranderde houding van de Nederlandse overheid. Ook aan Marokkaanse zijde deden zich verschuivingen voor. Met de analyse van het Marokkaanse emigratiebeleid en levensverhalen van Marokkanen laat Bouras zien dat de aard en de omvang van de banden met Marokko in de periode tusse n 1960 en 2010 bepaald worden door meerdere factoren. Show less
