In current Dutch law, a concurrence of actions is possible between the rei vindicatio and the action to recover an undue payment (‘vordering uit onverschuldigde betaling’). From a historical point... Show moreIn current Dutch law, a concurrence of actions is possible between the rei vindicatio and the action to recover an undue payment (‘vordering uit onverschuldigde betaling’). From a historical point of view, though, this concurrence is remarkable. In Roman law, the rei vindicatio and the condictio—the historical precursor of the modern actio to recover an undue payment—were opposites: whereas the rei vindicatio was based on the plaintiff’s ownership of an object, the condictio was based on the defendant’s obligation to transfer ownership to the plaintiff. Consequently, concurrence of these actions was, barring a few—but noteworthy—exceptions, impossible. This book explores the development of the condictio in relation to the rei vindicatio. As part of this development, the requirement that transfer of ownership is only possible when a valid title (iusta causa) is present—and the question what actually constitutes a iusta causa—plays an important role. Consecutively, attention is given to Roman law, the ius commune, and the enactment of the modern codifications in Germany, Switzerland, France, and the Netherlands. (Contains a summary in German; Mit einer Zusammenfassung auf Deutsch.) Show less
Dient de verkoper van een woning kopers te wijzen op bouwtechnische gebreken? Moet de beheerder van een weg weggebruikers waarschuwen voor gaten in het wegdek? Schiet een bank tekort als zij haar... Show moreDient de verkoper van een woning kopers te wijzen op bouwtechnische gebreken? Moet de beheerder van een weg weggebruikers waarschuwen voor gaten in het wegdek? Schiet een bank tekort als zij haar cliënten slechts in algemene termen informeert over de risico’s van een financieel product? Deze en dergelijke vragen staan centraal in dit boek over informatieplichten (plichten tot vergaring of verstrekking van informatie) in het verbintenissenrecht.Het onderzoek behelst een vergelijking van (pre)contractuele en delictuele informatieplichten, vanuit een overkoepelend verbintenisrechtelijk perspectief. Centraal staan enerzijds de precontractuele mededelingsplicht bij dwaling en anderzijds de delictuele waarschuwingsplicht bij gevaarzetting. Behalve het dwalingsleerstuk en de onrechtmatige daad komen ook de wilsvertrouwensleer, de onbevoegde vertegenwoordiging, de uitleg van overeenkomsten, nakoming, wanprestatie en non-conformiteit, de aansprakelijkheid wegens afgebroken onderhandelingen, de buitencontractuele risicoaansprakelijkheid, de werkgeversaansprakelijkheid voor arbeidsongevallen en beroepsziekten, de oneerlijke handelspraktijken en de aansprakelijkheid van beroepsbeoefenaren en dienstverleners aan de orde. De auteur ontwikkelt een algemeen model voor de aanvaarding van precontractuele en delictuele plichten tot informatieverstrekking. Hij pleit voor een inhoudelijke gelijkschakeling van informatieplichten over de volle breedte van het verbintenissenrecht. Vanuit een overkoepelend perspectief trekt hij conclusies over de verhouding tussen kennis en verantwoordelijkheid, en over de spanning tussen autonomie en solidariteit, die zich bij de toepassing van informatieplichten manifesteert. Show less
