In oktober 1947 richtte Livinus van de Bundt de Haagse Vrije Academie op. Hij wilde een alternatief bieden voor het traditionele, normatieve onderwijs aan de Haagse Academie van Beeldende Kunsten.... Show moreIn oktober 1947 richtte Livinus van de Bundt de Haagse Vrije Academie op. Hij wilde een alternatief bieden voor het traditionele, normatieve onderwijs aan de Haagse Academie van Beeldende Kunsten. Individueel, persoonsgericht kunstonderwijs stond hij voor. Van de Bundt vond een kunstwerk dat voortsproot uit verbeelding belangrijker dan een technisch correcte tekening. Zijn doel was tevens om maatschappelijk bewuste kunstenaars op te leiden die met hun creativiteit een tegenwicht zouden bieden aan de technologische massamaatschappij. Daarom moest het instituut laagdrempelig zijn, zodat zoveel mogelijk mensen aan dat ideaal een bijdrage zouden leveren. Zo beschikte Den Haag al vroeg over een unieke, experimentele, werkplaatsachtige vorm van kunstonderwijs waar iedereen, ook zonder vooropleiding, terecht kon. Onder directeur George Lampe ontwikkelde het instituut zich tot het roemruchte Psychopolis, waar bijzondere cursussen op het gebied van mode, film, theater en elektronische muziek werden aangeboden. De vrijheid was in deze periode voor de leerlingen zo groot dat die geregeld ten koste ging van anderen. Zelfrealisatie was het doel. Het was de hippietijd met ‘speak-ins’ en eindeloze discussies over democratie en het eigen functioneren.Het instituut leverde vanaf 1947 vele professionele kunstenaars af. Met het vrije, experimentele onderwijssysteem zonder toetsing bleken goede resultaten te bereiken. Show less
The House of I. Ideology and Theory in the Netherlands' Design Education is based on the hypothesis that Dutch Art Academies, which since the emergence of (applied) art education have focused... Show moreThe House of I. Ideology and Theory in the Netherlands' Design Education is based on the hypothesis that Dutch Art Academies, which since the emergence of (applied) art education have focused expressly on training the professional artist type - in stead of a focus on the dependent artist type (the artisan) or the distanced artist type (the bohemien) - have used and/or developed forms of theory that are relevant for the current and future design education. The hypothesis is examined for Dutch art schools of Amsterdam, Arnhem, Breda, The Hague, Eindhoven, Maastricht, Rotterdam and Utrecht between 1921 and the present. Where relevant, information about the academies of Den Bosch, Enschede, Groningen and Tilburg has been added. The tree artist types and the various forms of theory are examined in the boardrooms of the art school and in the classrooms and workplaces for education in graphic, product and fashion design. Show less
