Dit artikelanalyseert hoe in de negentiende eeuw gesproken werd over petities in hetalgemeen en grootschalige petities in het bijzonder. Rond 1828 was dit eenrelatief nieuw fenomeen, dat in de... Show moreDit artikelanalyseert hoe in de negentiende eeuw gesproken werd over petities in hetalgemeen en grootschalige petities in het bijzonder. Rond 1828 was dit eenrelatief nieuw fenomeen, dat in de halve eeuw die erop volgde ook spaarzaamwerd ingezet. Al waren er maar weinig ‘petitionnementen’, zoals georkestreerdelandelijke petities werden aangeduid, ze hadden een opmerkelijke impact. Soms ophet beleid rond kwesties die ze aansneden, maar vaker nog op demachtsverhoudingen tussen kroon, kabinet, vertegenwoordigers en volk.Petitionnementen vormden uit de aard der zaak een kritiek op het politiekesysteem. De legitimiteit van dat systeem was namelijk gebaseerd op verkiezingenonder een zeer beperkt kiesrecht, en ook niet-kiezers eisten door middel vangrootschalige petities het recht op invloed uit te oefenen op de politieke besluitvorming. Op basis vanparlementaire verslagen, pamfletten en andere bronnen waarin de legitimiteitvan petities werd besproken, gaat dit artikel na hoe petitionarissenlegitimiteit claimden, en hoe politici en andere observatoren reageerden op dieclaims. De belangrijkste case studies vormen de Zuidelijke petitiebewegingenvan 1828-1830 die de opmaat vormden voor de Belgische revolutie (waarmee deassociatie tussen petitioneren en revolutie versterkt werd); de Aprilbewegingvan 1853 die zich tegen het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie uitsprak,en het Volkspetitionnement van 1878 tegen de liberale schoolwet. Show less
This article examines the transformation of estate assemblies into parliaments by analysing the case of the late 19th-century Diet of Finland. Furthermore, it positions the procedural discussions... Show moreThis article examines the transformation of estate assemblies into parliaments by analysing the case of the late 19th-century Diet of Finland. Furthermore, it positions the procedural discussions of the peripheral Finnish Diet within a wider European debate on parliaments and parliamentarism. While parliamentary government and the dissolution of Europe’s last four-estate representation were largely out of the question in the Finnish Grand Duchy of the Russian Empire, revisions and innovations on Diet rules and practices formed an essential means to introduce elements of modern parliaments within the obsolete estate system. By analysing Finnish Diet and press discussions, the article re-examines the significance and reception of the Swedish Riksdag institution of plenum plenorum, the joint discussion of all four estates, in Finland. The article highlights a struggle between two concepts of deliberation. A liberal group organized around the newspaper Helsingfors Dagblad used plenum plenorum to challenge their Fennoman opponents’ consensual idea of deliberation and the Diet’s deliberative model, which was based on committee negotiation. The Dagbladists advocated plenum plenorum in order to transform the estates into a single debating parliamentary assembly. Show less
