In writings about the role of trade unions in the democratization process in Africa one can distinguish a pessimistic and an optimistic school. However, recent research presents a more complex... Show moreIn writings about the role of trade unions in the democratization process in Africa one can distinguish a pessimistic and an optimistic school. However, recent research presents a more complex picture. In this chapter the author has selected three case studies for an in-depth comparative analysis: Zambia, Ghana and Cameroon. They reflect variations in the degree of intensity of the unions' role in the democratic process, varying from high in Zambia, medium in Ghana, and low in Cameroon. The author demonstrates that these variations depend not only on differences in the unions' organizational strength and previous State-union relations, but also on the unions' willingness to involve themselves directly in the creation of formal democracy, in particular in the form of a multiparty system. The case studies suggest that unions in Africa, particularly in English-speaking countries, are more likely to fight for autonomy versus the State and for a larger degree of participation in the national decisionmaking process than to support or join opposition forces in their struggle for the establishment of a multiparty system. On the basis of their experience with both the colonial and postcolonial trade union models, African unions have often been inclined to stay aloof from struggles to introduce formal democracy, out of fear that any alliance with opposition movements or parties would eventually turn out to be harmful to their representation of workers' interests. To consolidate their achievements, the unions should strengthen their organization; improve upon their negotiating and bargaining position in national decisionmaking fora; and democratize their internal organization and administration. Show less
De invoering van Structurele aanpassingsprogramma's (SAP's) in Afrika is vaak gepaard gegaan met een versterking van de autoritaire tendensen van de Afrikaanse regimes. De levensstandaard en... Show moreDe invoering van Structurele aanpassingsprogramma's (SAP's) in Afrika is vaak gepaard gegaan met een versterking van de autoritaire tendensen van de Afrikaanse regimes. De levensstandaard en werkgelegenheid van de stedelijke arbeiders zijn door de SAP's ernstig aangetast. In dit overzicht van de rol van vakbonden in de SAP's en in democratiseringsprocessen wordt het verzet van een aantal vakbonden tegen de invoering van de SAP's ge‹llustreerd aan de hand van het vakbondsverzet in Zambia, Ghana en Nigeria. De vakbonden in Zambia zijn in staat geweest het SAP te saboteren, terwijl het vakbondsverzet in Ghana gering was; een tussenpositie in het vakbondsprotest tegen SAP's wordt ingenomen door Nigeria. Hoewel de interne democratie binnen de vakbonden vaak niet optimaal was, heeft een aantal vakbonden zich toch ingespannen voor het bereiken van een zekere mate van participatie in het ondernemings- en regeringsbeleid. Gedurende de invoering van de SAP's hebben steeds meer vakbonden zich verzet tegen het toenemend autoritarisme van de machthebbers. Met name vakbonden in Zambia hebben een sleutelrol gespeeld in de strijd om grotere democratisering. De mate waarin vakbonden een actieve rol kunnen spelen is afhankelijk van twee factoren. De ene factor is de mate van autonomie die vakbonden hebben behouden ten opzichte van de regering. Vakbonden in Engelstalige Afrikaanse landen zijn daar beter in geslaagd dan vakbonden in Franstalige Afrikaanse landen. Een tweede factor is de aard van het regime (militair of civiel). Show less
