Parenting influences many aspects of child development, including socio-emotional, cognitive, and behavioral outcomes. Yet most studies report only modest effect sizes. An increasingly likely... Show moreParenting influences many aspects of child development, including socio-emotional, cognitive, and behavioral outcomes. Yet most studies report only modest effect sizes. An increasingly likely explanation is that not all children are equally affected by environmental factors, including parenting. The differential susceptibility theory proposes that some children might be more susceptible to both positive and negative environmental influences, compared to other children. Such differences in susceptibility are thought to be due to genetic, temperamental, or physiological susceptibility factors. In the current thesis, we tested the theory of differential susceptibility of children to the effects of parenting in a large population-based cohort, the Generation R Study. Doing so, we went beyond common methods. First, we investigated differential susceptibility from a developmental perspective by including multiple measures over time. Second, we went beyond single-gene/polymorphisms in the investigation of gene-environment interplay by aggregating genetic variation in a set of dopamine genes. Third, we extended previous research on mild perinatal adversity as a susceptibility factor by examining its moderating role in the association between harsh parenting and hair cortisol levels, taking into account background factors that we demonstrated to be of influence on hair cortisol levels. Show less
The development of self-regulation is one of the major challenges of a child’s healthy development. In the current thesis, the contribution and interplay of parental and biological factors in... Show moreThe development of self-regulation is one of the major challenges of a child’s healthy development. In the current thesis, the contribution and interplay of parental and biological factors in the development of self-regulation in preschoolers are studied in a large population-based cohort, the Generation R Study. We found that attachment insecurity in infancy was related to higher levels of toddler active resistance during Clean-Up. Maternal negative discipline was related to lower levels of committed compliance in toddlers, and the association between maternal positive discipline and child committed compliance was moderated by the child’s COMT rs4680 genotype, indicating that the association was stronger in children with the Met/Met variant than for children with other COMT genotypes. Maternal family-related stress during pregnancy predicted lower levels of toddler committed compliance through lower levels of maternal positive discipline. Maternal sensitivity was associated with lower levels of executive function problems and lower levels of internalizing problems in preschool age. In children with a relatively short corpus callosum in infancy, higher levels of maternal positive discipline predicted lower levels of inhibition problems. Our studies demonstrate the role of various aspects of positive parenting and mother-child relationship quality in preschool children’s regulation of emotions and behavior. Show less
Wat bepaalt de kwaliteit van gehechtheid? In een grootschalig onderzoek, Generation R, zijn de stresshuishouding en enkele kandidaatgenen van de kinderen onderzocht, en het gedrag van de ouder. De... Show moreWat bepaalt de kwaliteit van gehechtheid? In een grootschalig onderzoek, Generation R, zijn de stresshuishouding en enkele kandidaatgenen van de kinderen onderzocht, en het gedrag van de ouder. De gehechtheidsrelatie is de relatie tussen een kind en een ouder (of andere stabiele verzorger) die in het eerste levensjaar wordt opgebouwd. Veilig gehechte kinderen gebruiken hun ouder als veilige haven van waar ze de omgeving verkennen. Onveilig gehechte kinderen hebben hier moeite mee; zij kunnen niet de juiste balans vinden tussen contact met de ouder en het verkennen van de omgeving. Dit onderzoek laat zien dat onveilig gehechte kinderen heftiger op stress reageren dan veilig gehechte kinderen. Wanneer er sprake was van depressie in het leven van de moeder, leidt dit tot een verdere toename van stress bij de onveilig gehechte kinderen. Hetzelfde gold voor onveilig gehechte kinderen met een risico-gen dat verantwoordelijk is voor een minder goede stressregulatie. Verder vonden we dat sensitief opvoedgedrag van moeder leidde tot meer veilige gehechtheid, maar alleen wanneer het kind een bepaalde variant van een gen droeg dat van belang is bij het omgaan met stress. De resultaten laten de kwetsbaarheid en stressgevoeligheid van onveilig gehechte kinderen zien. Daarnaast kunnen we op basis van de huidige resultaten zeggen dat insensitief opvoedgedrag, depressie van moeder en genetische risico’s een rol spelen bij onveilige gehechtheid. De ontwikkeling van gehechtheid is complex, en het resultaat van het samenspel tussen biologische aspecten en de opvoedingsomgeving. Daarop moet toekomstig onderzoek dan ook gericht zijn. Show less
