In een recent verschenen notitie van de Adviesraad Internationale Vraagstukken wordt een pleidooi gehouden voor ‘diplomatie van duurzame ontwikkeling’. Het Nederlandse buitenlandse beleid heeft de... Show moreIn een recent verschenen notitie van de Adviesraad Internationale Vraagstukken wordt een pleidooi gehouden voor ‘diplomatie van duurzame ontwikkeling’. Het Nederlandse buitenlandse beleid heeft de laatste jaren sterk ingezet op zogenaamde ‘economische diplomatie’. Daarmee lijkt een stap gezet te zijn in de richting van een vorm van diplomatie waarbij het Nederlandse economische belang meer centraal staat. Maar welke belangen zijn dat dan? Naast bezuinigingen worden tegelijkertijd nieuwe beleidsinstrumenten ontwikkeld waarvan de effectiviteit nog bewezen moet worden. Deze dubbelslag vertegenwoordigt een (her)oriëntatie op de diplomatieke inzet van Nederland, welke vooral gevolgen lijkt te hebben voor het ontwikkelingsbeleid. Dat levert verhitte debatten op, zeker wanneer de financiële consequenties van dit beleid voor bestaande belangengroepen duidelijk worden. Deze discussie is weinig productief zolang een meer integrale en strategische visie op de beoogde diplomatieke inzet niet gedeeld wordt. Wat kan derhalve als gezamenlijk (bilateraal) belang van zowel Nederland als de ontvangende landen worden gezien? Juist voor een klein land als Nederland is een integrale – slimme, pragmatische, maar ook doelgerichte en duurzame - benadering essentieel. Een preciezere framing van het beleid is daarom gewenst: van economische diplomatie, waarbij het er niet toe doet welke handelsstromen op gang worden gebracht (zolang het maar veel is), naar duurzame diplomatie, ofwel ‘diplomatie van duurzame ontwikkeling’, waarbij veel meer wordt nagedacht over de kwaliteit, de doelstelling en de lange termijn invulling van deze relaties. Deze Working Paper is een co-produktie met het Partnerships Resource Centre, Erasmus University Rotterdam. Ook verschenen in de reeks PrC working paper 2017. Show less
This report constitutes a synthesis of three case studies of intrastate conflicts in Africa. Research was conducted in the context of the Conflict Policy Research Project executed by the... Show moreThis report constitutes a synthesis of three case studies of intrastate conflicts in Africa. Research was conducted in the context of the Conflict Policy Research Project executed by the Netherlands Institute of International Relations 'Clingendael' for the Netherlands Ministry of Foreign Affairs. The conflicts concerned are the civil wars in Liberia, Rwanda and Sudan. The details of these conflicts and the policy interventions undertaken by the Netherlands and other actors vis-aI_-vis these countries can be found in the respective reports (M.V. van Baarsen: The Netherlands and Sudan: Dutch policies and interventions with respect to the Sudanese civil war; P. Douma: The Netherlands and Rwanda: a case study on Dutch foreign policies and interventions in the contemporary conflict history of Rwanda; K. van Walraven: The Netherlands and Liberia: Dutch policies and interventions with respect to the Liberian civil war). The present contribution presents the main conclusions and arguments of the three country studies. It briefly describes the issues, actors and dynamics of the intrastate conflicts in Sudan, Rwanda and Liberia and summarizes the political, humanitarian and post-conflict interventions undertaken by the Netherlands and other actors (Ecomog, United Nations, Inter-Governmental Authority for Development, IGAD) Show less
This study analyses Dutch foreign policy towards Liberia during the civil war between 1990 and 1997 with the aim of identifying policy options for the improvement of the Dutch contribution to... Show moreThis study analyses Dutch foreign policy towards Liberia during the civil war between 1990 and 1997 with the aim of identifying policy options for the improvement of the Dutch contribution to international interventions in violent conflicts in Third World countries. An introductory chapter on sources and concepts is followed by a chapter on the background and causes of the civil war in Liberia. Ch. 3 deals with interventions by other external actors - the United States, the OAU and the United Nations, and Ecomog (ECOWAS Cease-Fire Monitoring Group). Ch. 4 focuses on the role of the Netherlands, paying attention to both project interventions and political and diplomatic initiatives. The Dutch policy is assessed and conclusions are presented in ch. 5. Show less
