Objective: To assess the efficacy and safety of infliximab versus placebo in the treatment of patients with juvenile-onset spondyloarthritis (JoSpA). Methods: Phase III, randomized, double-blind,... Show moreObjective: To assess the efficacy and safety of infliximab versus placebo in the treatment of patients with juvenile-onset spondyloarthritis (JoSpA). Methods: Phase III, randomized, double-blind, placebo-controlled trial of 12 weeks that included patients <= 18 years old with JoSpA not responding to nonsteroidal anti-inflammatory drugs, sulfasalazine, or methotrexate. Patients were randomly assigned 1:1 to the infusion of infliximab 5mg/kg or placebo; completers entered then an open-label extension (OLE) period of 42 weeks. The primary endpoint was the number of active joints. Secondary outcomes included the assessment of disease activity, tender entheses, spinal mobility, serum C-reactive protein (CRP), the Bath Ankylosing Spondylitis Disease Activity and Functional Index, and the Childhood Health Assessment Questionnaire (CHAQ). Results: We randomized 12 patients to infliximab and 14 to placebo. No significant differences were found between groups at baseline. At week 12, the mean number of active joints was 1.4 (SD 2.4) in the infliximab group and 4.1 (SD 3.0) in the placebo group (p = 0.0002). A repeated-measures mixed model analysis that included all endpoints in the study demonstrated sustained favourable outcomes of infliximab for active joints, tender joints, swollen joints, and tender enthesis counts, as well as for CHAQ and CRP (p < 0.01). Adverse events were more frequent in the infliximab group, including infections and infusion reactions, but none of them was serious. Conclusion: Infliximab is efficacious for patients with JoSpA with an inadequate response to conventional treatment. No serious adverse events with the use of infliximab were observed. Show less
De resultaten beschreven in dit proefschrift verschaffen nieuwe inzichten in verschillende aspecten van de behandeling van inflammatoire darmziekten. Uit grote studies is gebleken dat mutaties in... Show moreDe resultaten beschreven in dit proefschrift verschaffen nieuwe inzichten in verschillende aspecten van de behandeling van inflammatoire darmziekten. Uit grote studies is gebleken dat mutaties in genen die betrokken zijn bij het autofagie proces (autophagos: __zelf-eten__), geassocieerd zijn met de ziekte van Crohn. In dit proefschrift wordt beschreven hoe deze mutatie in dendritische cellen leidt tot hyperactivatie van het immuunsysteem. Dit mechanisme kan mogelijk een nieuw aangrijpingspunt verschaffen voor nieuwe therapie voor pati_nten die een mutatie hebben in dit gen. Anti-tumor-necrosis-factor-alpha (anti-TNF_) therapie neemt een steeds belangrijkere plaats in in de behandeling van IBD; het werkingsmechanisme is echter niet geheel duidelijk. In dit proefschrift wordt beschreven hoe regulatoire macrophagen met immuunsuppressieve en wondgenezende eigenschappen ge_nduceerd worden door anti-TNF_ therapie. Dit werkingsmechanisme kan nieuwe aangrijpingspunten verschaffen voor toekomstige therapie_n. Tevens wordt in dit proefschrift een experimentele behandeling van Crohn met mesenchymale stamcellen (MSCs) beschreven. Deze behandeling is haalbaar en veilig gebleken, hetgeen aanleiding geeft tot verder onderzoek naar de effectiviteit van MSCs in de behandeling van Crohn. Tot slot werd het v__rkomen van kwaadaardige lymfomen onderzocht in IBD pati_nten in Nederland. Deze lymfomen bleken niet vaker voor te komen in de totale groep IBD pati_nten vergeleken met gezonde mensen, wel werd een verhoogde incidentie gezien in bepaalde leeftijdsgroepen. Daarnaast bleek het ontstaan van een EBV positief lymfoom (epstein Barr virus) sterk geassocieerd te zijn met het gebruik van azathioprine, een ander immuunsuppressieve therapie. Samenvattend beschrijft dit proefschrift verschillende aspecten van IBD therapie, en worden nieuwe inzichten en aangrijpinspunten verschaft Show less
