Emotionally arousing experiences are retained very well as seen in posttraumatic stress disorder (PTSD). Various lines of evidence indicate that reactivation of these memories renders them labile... Show moreEmotionally arousing experiences are retained very well as seen in posttraumatic stress disorder (PTSD). Various lines of evidence indicate that reactivation of these memories renders them labile which offers a potential time-window for intervention. We tested in non-human primates whether ketamine, administered during fear memory reactivation, affected passive (inhibitory) avoidance learning. For the consolidation of contextual emotional memory, the unescapable foot-shock paradigm in a passive avoidance task with two compartments (dark vs illuminated) was used. After entering the dark compartment, marmoset monkeys received four random foot-shocks (1 mA, 4 s) within 15-min. This stressful exposure increased the saliva cortisol and heart rate and impaired REM-sleep ( p < 0.05). One week later the monkeys were re-exposed to the stressful situation for the reconsolidation of the fearful experience. During the re-exposure the monkeys were treated with ketamine (0.5 mg/kg) or saline. In week 3, the monkeys were placed in the experimental setting to test their memory for the fearful experience. In contrast to the vehicle-treated monkeys, who avoided the dark compartment, the ketamine-treated monkeys entered the dark compartment that was previously associated with the fearful experience ( p < 0.05). Post-mortem analysis of the hippocampus showed that ketamine-treated animals exhibited less doublecortin positive neurons and BrdU-labeled cells in the dentate gyrus. This study reveals that a single low dose of ketamine, administered upon fear retrieval in monkeys, reduce contextual fear memory and attenuate neurogenesis in the hippocampus. These are important findings for considering ketamine as a potential candidate to target traumatic memories in PTSD. (c) 2021 The Authors. Published by Elsevier B.V. This is an open access article under the CC BY-NC-ND license ( http://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/4.0/ ) Show less
Depressie en angststoornissen zijn veel voorkomende psychiatrische stoornissen die een hoge __comorbiditeit__ vertonen, d.w.z. pati_nten lijden zeer veelvuldig tegelijkertijd aan deze stoornissen.... Show moreDepressie en angststoornissen zijn veel voorkomende psychiatrische stoornissen die een hoge __comorbiditeit__ vertonen, d.w.z. pati_nten lijden zeer veelvuldig tegelijkertijd aan deze stoornissen. Mede hierdoor is voorgesteld dat de stoornissen neurobiologische overlap vertonen. Welke abnormaliteiten in het brein gedeeeld worden bij angst en depressie, is tot op heden nooit goed onderzocht. De bevindingen in dit proefschrift ondersteunen de gedachte dat depressie en angst gekenmerkt worden door gedeelde afwijkingen in zowel hersenfunctie als in structuur. Tegelijkertijd werden stoornis-specifieke afwijkingen vastgesteld. Onze bevindingen kunnen deels de hoge comorbiditeit tussen angst en depressie verklaren. Ook geven de resultaten aanwijzingen voor een kwetsbaarheid die kan verklaren dat mensen terugvallen in een nieuwe episode. Verder suggereren de resultaten dat in mensen met comorbide depressie en angst, niet de depressie, maar de angststoornis de primaire pathologie is. Tenslotte toonden we aan dat persoonlijkheidsfactoren en het meemaken van emotionele jeugdmishandeling samenhangen met volume van een aantal emotiegerelateerde structuren in het brein. Deze samenhang kan verklaren waarom mensen met jeugdtrauma_s, of een bepaalde persoonlijkheidsstructuur, meer of minder kans hebben om een affectieve stoornis te ontwikkelen. Dit is de eerste studie waarin zowel de hersenfunctie als __structuur is onderzocht in een grote groep pati_nten met depressie en/of angststoornissen. Show less
