De Latijnse abtenkronieken van Sibrandus Leo zijn in de Friese geschiedschrijving welbekend. Ze handelen over de abdijen Lidlum en Mariëngaarde en bestrijken de tijd tussen circa 1150 en 1575.... Show moreDe Latijnse abtenkronieken van Sibrandus Leo zijn in de Friese geschiedschrijving welbekend. Ze handelen over de abdijen Lidlum en Mariëngaarde en bestrijken de tijd tussen circa 1150 en 1575. Tegen de achtergrond van de aanstaande opheffing van alle Friese kloosters in 1580 zijn ze te beschouwen als een (late) legitimering van het kloosterwezen. Voor het eerst worden ze hier in twee redacties uitgegeven, beide voorzien van een parallelle vertaling in modern Nederlands. Vooraf aan de teksteditie gaat een breed opgezette studie rond de thema’s auteur, tekst en betrouwbaarheid. Sibrandus Leo was een overgangsfiguur van Middeleeuwen naar de Nieuwe Tijd met kenmerkende eigenschappen van beide tijdperken. In kerkelijk opzicht was hij een traditionalist. De grenspositie die hij innam tussen Reformatie en Contrareformatie was tot nu toe nooit in de beschouwingen betrokken. Binnen de tekstoverlevering waren er twee kwesties die een uitvoerige behandeling vergden. Allereerst de vraag waarom twee kloosters zulke verschillende kronieken hadden gekregen. Vervolgens moest een verklaring worden gevonden voor de overlevering van twee opmerkelijk verschillende redacties. Bestaande verklaringen voor deze twee kwesties werden op belangrijke punten aangevuld. Tenslotte is de betrouwbaarheid geanalyseerd: een aspect dat tegen de achtergrond van de fantastische geschiedschrijving van de humanistische auteur gedetailleerd werd benaderd. Show less
