Guinee-Bissau was, net als Angola en Mozambique, een kolonie van Portugal dat als laatste Europese land halsstarrig vasthield aan haar Afrikaanse ‘bezittingen’. Onder leiding van Amilcar Cabral... Show moreGuinee-Bissau was, net als Angola en Mozambique, een kolonie van Portugal dat als laatste Europese land halsstarrig vasthield aan haar Afrikaanse ‘bezittingen’. Onder leiding van Amilcar Cabral ging in 1963 de Partido Africano da Independência de Guiné e Cabo Verde (PAIGC) over tot de gewapende strijd nadat vreedzaam verzet voor onafhankelijkheid op niets was uitgelopen. Tien jaar later was het grootste deel van Guinee-Bissau in handen van de PAIGC. In dit ooggetuigenverslag van zijn voetreis door die bevrijde gebieden in 1974 laat Roel Coutinho aan de hand van foto’s zien hoe het leven en de gezondheidszorg daar, ondanks de dreiging van bombardementen, doorging. En hoe in dit land, dat een hoge mate van analfabetisme kende, de scholing van kinderen en volwassenen op gang kwam. Jos Damen, bibliothecaris van het Afrika-Studiecentrum Leiden, plaatst in zijn inleiding de geschiedenis van Guinee-Bissau in de context van de jaren zeventig ‘toen alles anders moest’. Show less
Koude Oorlog in koloniaal Afrika. De Sovjet-Unie en de VS, met bondgenoten Cuba en Zuid-Afrika,steunen strijdende partijen met geld, wapens, training en manschappen. Ideologisch gezien is het... Show moreKoude Oorlog in koloniaal Afrika. De Sovjet-Unie en de VS, met bondgenoten Cuba en Zuid-Afrika,steunen strijdende partijen met geld, wapens, training en manschappen. Ideologisch gezien is het conflict in Angola onderdeel van de Koude Oorlog, de twee grootmachten strijden hier niet alleen om geopolitieke invloed, maar ook om toegang tot een bodem vol olie, diamanten en andere mineralen. Het zijn de jaren zeventig: demonstraties in Nederland tegen onrecht, kernwapens, de oorlog in Vietnam en de staatsgreep in Chili. Vele Nederlandse comités geven steun aan wat de derde wereld genoemd wordt. In 1974 ben ik net klaar met mijn specialisatie public health en besluit als arts Angola te gaan helpen een progressief gezondheidssysteem op te bouwen. Het socialistische beleid van de MPLA biedt mogelijkheden. Na zes maanden voorbereiding word ik in december 1975 uitgezonden door het Medisch Komittee Angola (MKA). Het Angolese ministerie van gezondheid stuurt mij eerst naar de noordelijke provincie Cabinda. Samen met artsen, verpleegkundigen en een vroedvrouw, probeer ik inhoud te geven aan mijn solidariteit met de onderdrukte bevolking. Na zes maanden word ik als enige Nederlander door het ministerie overgeplaatst naar de zuidelijke provincie Huambo, net bevrijd van de bezetting door de UNITA en het Zuid-Afrikaanse apartheidsbewind. In dagboeken schrijf ik over mijn leven in die Koude Oorlog. Strijd om Angola (1975 – 1978) is een getuigenverslag van een tijdsgeest, keuzes die een betrokken mens in het leven kan maken, een gevoel van solidariteit, de wil om op te staan tegen onrecht met alle bijbehorende uitdagingen. Show less
