Human interaction is characterised by an ongoing polyphony of perspectives and perspectives-on-perspectives. Not only do we share and coordinate our own inner life with that of the people we... Show moreHuman interaction is characterised by an ongoing polyphony of perspectives and perspectives-on-perspectives. Not only do we share and coordinate our own inner life with that of the people we interact with, but we also constantly make implicit and explicit reference to the intentional states of others who may or may not be present at the time of speaking, or who may even exist only in the imagined worlds of thought and fiction. In the cognitive sciences, this polyphony has generally been conceptualised as a series of embedded 'orders of intentionality': A thinks that B understands that C expects... (etc.). I argue that this conceptualisation stands in stark contrast to how multiple perspectives are handled in actual discourse and interaction. Based on linguistic and narratological analysis of literary texts, newspaper articles, examples from spoken discourse, and stimuli from psychological experiments investigating multiple-order intentionality in the lab, a new perspective is offered on how we deal with networks of embedded and interlinked intentional states. The findings are discussed in the light of current theories about mindreading (a.k.a. ‘theory of mind’), discussing in particular cognitive models, issues of development and learning, and scenarios of how this capacity may have evolved in our lineage. Show less
Ook gewóón proza heeft stijl. Dat is de argumentatieve stelling die in de titel van dit proefschrift verborgen zit. Vaak wordt stijl gelijkgesteld met het gebruik van stijlfiguren en wordt... Show moreOok gewóón proza heeft stijl. Dat is de argumentatieve stelling die in de titel van dit proefschrift verborgen zit. Vaak wordt stijl gelijkgesteld met het gebruik van stijlfiguren en wordt daarnaast aangenomen dat er dus ook zoiets bestaat als proza zonder stijl. Dat ook ‘gewoon’ proza stijl heeft , is iets wat nog altijd niet vanzelfsprekend wordt geacht. Daarom staat juist transparant taalgebruik centraal in dit onderzoek. In dit proefschrift worden een (cognitief-)taalkundige en een letterkundige benadering van stijlonderzoek met elkaar gecombineerd. Dit wordt gedaan met een tweeledig doel. Ten eerste om een wetenschappelijke onderbouwing te geven aan intuïtieve uitspraken over stijl. Daarnaast om de samenhang te onderzoeken tussen stijl en thema van een roman. Hoe komt het thema van een roman in de stijl tot uitdrukking? Het onderzoek daarnaar vindt plaats aan de hand van een vergelijkende analyse van verhalen en tekstpassages van onder meer Jan Arends, Maarten Biesheuvel en Arnon Grunberg. Show less
