This study explores the duty to investigate potential violations of the law during armed conflict, and does so under international humanitarian law (IHL), international human rights law (IHRL), and... Show moreThis study explores the duty to investigate potential violations of the law during armed conflict, and does so under international humanitarian law (IHL), international human rights law (IHRL), and their interplay. Through a meticulous comparative legal analysis, it maps out the scope and contents of investigative obligations. On the basis of general international law, it also develops and applies a step-by-step methodology for resolving issues of interplay between both legal regimes. In doing so, this study clarifies the scope of application and contents of investigative obligations under both legal regimes, as well as for situations to which both apply. The study finds that the oft-heard narrative that to require States to conduct human rights investigations during armed conflict would impose inordinate burdens on them, and would be wholly unrealistic in light of the realities of hostilities, is unfounded and in need of revision.The methodology which this study develops for resolving issues of interplay lends itself to broader application than this research project alone, and can guide future research into issues of interplay. Show less
Naar deze uitspraak werd door velen uitgekeken. Dit was vooral omdat de feiten van de zaak naar verwachting het Hof zouden dwingen belangrijke uitspraken te doen over de extraterritoriale... Show moreNaar deze uitspraak werd door velen uitgekeken. Dit was vooral omdat de feiten van de zaak naar verwachting het Hof zouden dwingen belangrijke uitspraken te doen over de extraterritoriale toepassing van het EVRM en over de relatie tussen het EVRM en het humanitair oorlogsrecht (HOR). De uitspraak voldoet aan de verwachtingen, in die zin dat het Hof beide onderwerpen uitwerkt. Voor velen zal de inhoud van die uitwerking echter behoorlijk teleurstellend zijn. Het Hof brengt een belangrijke beperking aan op de extraterritoriale reikwijdte van het EVRM, op een manier die weer veel nieuwe vragen oproept. Het trekt zijn eerdere jurisprudentie over de relatie tussen het EVRM en het HOR door, maar maakt weinig woorden vuil aan de mogelijke conflicten die er tussen de twee rechtsgebieden kunnen spelen. Ook verruimt het de onderzoeksplicht onder art. 2 EVRM, zonder veel oog voor potentiële conflicten tussen het EVRM en het HOR op dit punt. Show less
In de besproken zaak stelt Azerbeidzjan zich op het standpunt dat het EHRM geen rechtsmacht heeft, omdat de zaak voortvloeit uit een gewapend conflict waarop het humanitair oorlogsrecht van... Show moreIn de besproken zaak stelt Azerbeidzjan zich op het standpunt dat het EHRM geen rechtsmacht heeft, omdat de zaak voortvloeit uit een gewapend conflict waarop het humanitair oorlogsrecht van toepassing is. Het EHRM verklaart dat het wel degelijk rechtsmacht heeft, maar doet dat pas nadat het heeft vastgesteld dat ten tijde van de gevangenneming en dood van de klager in deze zaak, er geen gewapend conflict bestond tussen Azerbeidzjan en Armenië. Dat is opmerkelijk, omdat de lijn van het EHRM eerder - net als die van alle andere relevante internationale rechters - is dat mensenrechten van toepassing zijn en blijven tijdens gewapende conflicten. Het verweer van Azerbeidzjan zou daarom al bij voorbaat hebben moeten falen, of er nu een gewapend conflict was of niet. Slaat het EHRM hier een nieuwe weg in, of is er wellicht een andere reden voor hoe deze zaak uitvalt? Show less
Deze kroniek informeert over ontwikkelingen met betrekking tot de mensenrechten in de diverse organen van de Verenigde Naties. Daarbij komen zowel de politieke mechanismen (onder meer de Algemene... Show moreDeze kroniek informeert over ontwikkelingen met betrekking tot de mensenrechten in de diverse organen van de Verenigde Naties. Daarbij komen zowel de politieke mechanismen (onder meer de Algemene Vergadering en de Mensenrechtenraad) als de diverse verdragscomités aan de orde. Show less
This article examines an underexplored avenue for the protection of the rule of law in Europe: Article 18 of the European Convention on Human Rights. This provision prohibits States from... Show moreThis article examines an underexplored avenue for the protection of the rule of law in Europe: Article 18 of the European Convention on Human Rights. This provision prohibits States from restricting the rights enshrined in the European Convention for any other purpose than provided for in the Convention. In this contribution, the author argues, based on a combination of textual, systematic and purposive interpretations of Article 18, that the provision is meant to safeguard against rule of law backsliding, in particular because governmental restrictions of human rights under false pretenses present a clear danger to the principles of legality and the supremacy of law. Such limitations of rights under the guise of legitimate purposes go against the assumption of good faith underlying the Convention, which presupposes that all States share a common goal of reinforcing human rights and the rule of law. Article 18 could therefore function as an early warning that European States are at risk of becoming an illiberal democracy or even of reverting to totalitarianism and the destruction of the rule of law. The article then goes on to assess the extent to which the European Court’s case-law reflects and realizes this aim of rule of law protection, and finds that whereas the Court’s earlier case-law left very little room for an effective application of Article 18, the November 2017 Grand Chamber judgment in Merabishvili v. Georgia has made large strides in effectuating the provision’s raison d’être. As the article shows, however, even under this new interpretation, challenges remain. Show less
The case note addresses three judgments the Grand Chamber of the Court of Justice of the EU handed down on the same day, all relating to Italian prejudicial questions concerning the principle of ne... Show moreThe case note addresses three judgments the Grand Chamber of the Court of Justice of the EU handed down on the same day, all relating to Italian prejudicial questions concerning the principle of ne bis in idem. These are the first cases addressing questions of 'bis' and the duplication of criminal and administrative sanctions for financial offences since the Grand Chamber of the European Court of Human Rights revised its case-law in A and B v. Norway (2017). The case note addresses to what extent the Court of Justice follows the ECtHR's approach, where how and why their respective approaches diverge, and finally affords some attention to the judicial dialogue between the Courts in Luxembourg and Strasbourg. Show less
This Guide is part of the series of Case-Law Guides published by the European Court of Human Rights to inform legal practitioners about the fundamental judgments delivered by the Strasbourg Court.... Show moreThis Guide is part of the series of Case-Law Guides published by the European Court of Human Rights to inform legal practitioners about the fundamental judgments delivered by the Strasbourg Court. This particular Guide analyses and sums up the case-law under Article 18 of the European Convention on Human Rights (hereafter “the Convention” or “the European Convention”) until 31 March 2018. Readers will find the key principles in this area and the relevant precedents. Show less
