Value chains of Cameroonian non-timber forest products move through harvesters, processors and traders, to consumers locally and worldwide. This paper characterises six governance arrangements... Show moreValue chains of Cameroonian non-timber forest products move through harvesters, processors and traders, to consumers locally and worldwide. This paper characterises six governance arrangements governing eight such chains: statutory and customary regulations, voluntary market-based systems, international conventions, project-based systems and corruption. Governance is messy with overlapping, multiple layers of institutions and actors. There are voids where no institutions govern access to resources and markets; some actors fulfil roles normally the reserve of the state. In some chains the state performs its duties, in others not, and other institutions fill the gaps. To negotiate this complexity, many actors have become adept 'bricoleurs'. They make the best of the arrangements in which they find themselves, and creatively use capitals available, building on natural capital to construct new governance arrangements and/or remould existing ones to meet their current objectives, circumstances and livelihoods. This 'fine mess' makes examining the impacts on the livelihoods of participants and their sustainability challenging. A measure of governance intensity and extensive fieldwork was thus used. It indicates strong trade-offs between natural, social and economic capital, creating winners and losers. Trade-offs between livelihoods and sustainability are most acute either when there are no governance arrangements; when arrangements do not take account of the susceptibility of a species to harvesting; or when they do not balance supply and demand. Policy challenges and opportunities include recognising and dealing with pluralism; reconciling conflicting rules; hearing the voices of silent actors; learning from failures and raising chain visibility by recognising natural and socio-economic values. Show less
Etniciteit heeft altijd een centrale rol gespeeld in de Afrikaanse politiek. Politieke leiders hebben in het verleden hun machtsbasis steeds gevonden binnen hun eigen volk. Vanwege de etnische... Show moreEtniciteit heeft altijd een centrale rol gespeeld in de Afrikaanse politiek. Politieke leiders hebben in het verleden hun machtsbasis steeds gevonden binnen hun eigen volk. Vanwege de etnische tegenstellingen zijn velen pessimistisch over het welslagen van de golf van democratisering die op dit moment Afrika overspoelt. Hoe 'etnisch' werd er bijvoorbeeld gestemd in Kenia en Kameroen tijdens de algemene verkiezingen in hun landen in 1992? Dit artikel gaat in op deze vraag. In etnische termen behoort Kameroen tot de meest gefragmenteerde landen van Afrika. In 1992 heeft president Biya gehoor gegeven aan de roep om politieke democratisering, hetgeen resulteerde in twee vrije verkiezingen: parlementsverkiezingen in maart en presidentsverkiezingen in oktober. Uit een analyse van de verkiezingsuitslagen blijkt dat regionale etnisch-religieuze tegenstellingen, alsmede lokale machts- en afhankelijkheidsrelaties, een bepalende rol hebben gespeeld in het stemgedrag van de bevolking. Ook in Kenia is de etnische versnippering groot. De bevolking van 25 miljoen mensen is verdeeld in ongeveer 40 etnische groepen. Geen enkele groep heeft een numeriek overwicht. Ook hier weerspiegelt de uitslag van de verkiezingen voor het presidentschap en voor het parlement van december 1992 de realiteit van de etnische politiek in Kenia. Show less
