Reizigers komen al heel lang naar het Dogongebied in Mali. Het eerste hotel in Sangha bijvoorbeeld dateert al van vóór de Eerste Wereldoorlog. Door zijn visuele rijkdom en de erkenning als... Show moreReizigers komen al heel lang naar het Dogongebied in Mali. Het eerste hotel in Sangha bijvoorbeeld dateert al van vóór de Eerste Wereldoorlog. Door zijn visuele rijkdom en de erkenning als Werelderfgoed door de UNESCO is het Dogongebied een bezienswaardigheid geworden. Tot aan de laatste decennia, toen de economie van Mali geliberaliseerd werd, heeft het land het toerisme als een staatsbedrijf geëxploiteerd. Sindsdien zijn privé-hotels gebouwd en is de toegang tot de falaise-dorpen verbeterd. Maar ook al komen er nog zo regelmatig toeristen in de Dogondorpen, het dagelijks leven van de meeste Dogon speelt zich af zonder enige verwijzing naar deze blanke aanwezigheid. Het toerisme definieert de Dogon niet als marginalen, aan de rand van de wereld, maar juist in het centrum ervan. De Dogon hebben de aantrekkingskracht van hun gebied tot onderdeel gemaakt van hun eigen waardering van hun cultuur. Zo wordt het toerisme een factor in de versterking van de eigen cultuur, zoals te zien is aan de maskerdansen. Noten. [Samenvatting ASC Leiden] Show less
De religie van de Dogon (Mali) kenmerkt zich door een ingewikkelde serie riten op alle niveaus van het sociale leven. Dit artikel beschrijft het jaarfeest ('buro'), dat zich vlak voor de regentijd... Show moreDe religie van de Dogon (Mali) kenmerkt zich door een ingewikkelde serie riten op alle niveaus van het sociale leven. Dit artikel beschrijft het jaarfeest ('buro'), dat zich vlak voor de regentijd afspeelt, het offercomplex en de rol van het huisaltaar, rituelen rond de dood en het maskercomplex. Vervolgens wordt aandacht besteed aan het Dogon pantheon, de vele kleinere geesten en de godendriehoek, bestaande uit de hemelgod Ama, de aarde-god Lèwè, en de watergod Nomo. Noten. [Samenvatting ASC Leiden] Show less
De Peul en de Dogon leven, ruim voor het tijdperk van grote Peulstaten als het Macinarijk, reeds lang naast elkaar in centraal Mali. De Peul weidden er hun kudden, pleegden er overvallen en... Show moreDe Peul en de Dogon leven, ruim voor het tijdperk van grote Peulstaten als het Macinarijk, reeds lang naast elkaar in centraal Mali. De Peul weidden er hun kudden, pleegden er overvallen en gebruikten het gebied als slavenreservoir. Ook de Dogon organiseerden van tijd tot tijd overvallen. Door de geschiedenis heen hebben de betrekkingen tussen de Dogon en de Peul afwisselende uitingsvormen gekend afhankelijk van de diverse woongebieden in de Seno-Gondo- en Seno-Mangovlakten. Rond de Falaise van Bandiagara blijkt uit diverse rituelen van de Dogon een diepe rancune jegens de Peul. In het spraakgebruik van de Dogon staat de Peul symbool voor het beeld van 'de ander', de bewoner van de wildernis. Maar als mens van de wildernis vertegenwoordigt de Peul ook andere waarden: omdat de wildernis wijs en sterk is, maar ook gevaarlijk en grillig, is de Peul dat ook. De betrekkingen tussen de Houmbebe, een Dogon subgroep van landbouwers in de Hayre, en de Peul, veehouders en halfnomaden, hebben een werkbare vorm gekregen door de opkomst van de 'njaatigi' (gastheer). In elk dorp heeft de Peul een 'njaatigi' op wie hij een beroep kan doen. Door de aanhoudende droogte in het gebied verandert de 'njaatigi'-verhouding echter steeds meer in een afhankelijkheidsrelatie. Noten. [Samenvatting ASC Leiden] Show less
