The transition from the Late Roman period to the Middle Ages in Northern Gaul remains rather obscure. Since very few written sources survived, archaeological research is the main source for the... Show moreThe transition from the Late Roman period to the Middle Ages in Northern Gaul remains rather obscure. Since very few written sources survived, archaeological research is the main source for the knowledge of Early Medieval society. Theories of deserted land after the retreat of the Romans and repopulation by Germanic mass migration were rife. During the years 2001-2010 I got the opportunity to excavate an Early Medieval burial ground with 513 graves at Broechem (B, prov. of Antwerp). For the first time in Flanders modern excavation techniques and interdisciplinary post-excavation research were applied on a Merovingian cemetery. This approach tells us more about rituals, technical features, costume traditions etc., but also provides us with information regarding the socio-economic relations and the symbolic traditions. The geographic situation of Broechem in a remote area of Northern Gaul, on a loamy sand plateau enclosed by rivers, and the presence of multi-cultural objects in the grave goods, shed light on Early Medieval society. My research explores the meaning of this cemetery in this remote region by analyzing the material culture as a reflection of social and ideological life of this community in this transition period. Show less
For a long time it has been thought that habitation and landscape organisation only changed significantly from the Roman Period onwards. However, many developments were already started long before... Show moreFor a long time it has been thought that habitation and landscape organisation only changed significantly from the Roman Period onwards. However, many developments were already started long before Julius Caesar's Roman armies arrived in the southern Netherlands. The Iron Age landscapes were ordered and structured, contrasting with the still open Bronze Age landscapes. Iron Age people inhabited the same places for generations. At the same time they structured their immediate environment and surroundings resulting in a sustainable organisation and arrangement of the landscape.Recent excavations and (micro-)regional archaeological studies into habitation and landscape organisation, among others in the north-eastern region of the province Noord-Brabant, show that relicts from the past strongly dictated the organisation and structuring of later landscapes. The past in the past formed a guideline (dutch: leidraad) for later (Iron Age) inhabitants.The past can also be a guideline for the design, protection and preservation of contemporary landscapes. This aligns with a trend in which archaeologists are explicitly seeking the connection with present society. Therefore this book ends with a plea for a transition of the Dutch archaeological system in which living heritage can also be a guideline for the present. Show less
The study on the roof constructions on Leiden houses between 1300 and 1800 is primarily based on the systematic documentation and analysis of more than a hundred selected roof structures of houses... Show moreThe study on the roof constructions on Leiden houses between 1300 and 1800 is primarily based on the systematic documentation and analysis of more than a hundred selected roof structures of houses and twenty comparable on other types of buildings in Leiden. The research provides for the first time a summary overview of this type of constructions in one city. Partly due to dendrochronological research, almost all roof structures are provided with a reliable date and information is available on the origin of construction wood and trade therein. The documented constructions are unambiguously recorded on a newly developed standardized catalogue sheet.By linking the data from the investigated roof structures with historical sources and published research, an attempt was made to investigate the appearance and development of roof constructions from 1300 to 1800 on Leiden houses and what influences and indicators were involved. Show less
Het oostelijk deel van West-Friesland was in de midden- en late bronstijd (ca. 1600-800 v. Chr.) een dichtbevolkt gebied met vele boerendorpjes. Door de goede conserveringsomstandigheden is de... Show moreHet oostelijk deel van West-Friesland was in de midden- en late bronstijd (ca. 1600-800 v. Chr.) een dichtbevolkt gebied met vele boerendorpjes. Door de goede conserveringsomstandigheden is de regio een schatkamer van de overblijfselen uit die tijd. In deze studie zijn oude opgravingsgegevens uitgewerkt en vertaald naar nieuwe inzichten in de inrichting en ontwikkeling van dit indrukwekkende prehistorische cultuurlandschap. Een van de opvallende resultaten van dit onderzoek is dat de nederzettingsterreinen vaak vele generaties bewoond zijn, maar tegelijkertijd een dynamisch karakter hebben. Continuïteit was er op locaties waar een huisplaats is ingericht: nieuwe boerderijen werden vaak generaties lang op dezelfde plaats als de voorgangers gebouwd. Maar we zien ook dat huisplaatsen die generaties lang bewoond zijn geweest, op een zeker moment werden opgegeven en een andere functie krijgen. Door de lange bewoningsduur van terreinen en goede conservering en herkenbaarheid van grondsporen, zijn de Westfriese vindplaatsen bij uitstek geschikt om deze dynamiek in beeld te brengen. Veel beter dan elders in Nederland is het mogelijk inzicht te krijgen in de keuzes die men in de bronstijd heeft gemaakt bij de inrichting van het landschap. Dat maakt deze studie een ijkpunt voor bronstijdonderzoek in Nederland, maar ook in Noordwest-Europa. Show less
In het gebied tussen de Oude Rijn en de Nieuwe Maas in de huidige provincie Zuid-Holland bevond zich gedurende de eerste drie eeuwen van onze jaartelling het bestuursdistrict van de rurale... Show moreIn het gebied tussen de Oude Rijn en de Nieuwe Maas in de huidige provincie Zuid-Holland bevond zich gedurende de eerste drie eeuwen van onze jaartelling het bestuursdistrict van de rurale gemeenschap van de Cananefates (de civitas Cananefatium). De vorming van deze gemeenschap, alsmede de veranderingen die binnen de identiteit van deze groep plaatsvonden zijn onderzocht door middel van een systematische analyse van de aanwezige archeologische resten. Om de rol van de Romeinse staat in deze processen te duiden, zijn ook de stedelijke en militaire gemeenschappen in de analyse betrokken. Op deze manier is een overzicht ontstaan van een landschappelijke en administratieve regio waarbij aspecten als de interactie tussen de verschillende groepen, het karakter van de rurale gemeenschappen en het contrast met andere rurale groepen langs de grenzen van het Romeinse rijk bestudeerd konden worden. Show less
