Margaret of Burgundy (1374-1441) is known mainly for two reasons. Firstly, her marriage in 1385 to William of Bavaria, eldest son of the Count of Hainault, Holland and Zeeland, laid the foundation... Show moreMargaret of Burgundy (1374-1441) is known mainly for two reasons. Firstly, her marriage in 1385 to William of Bavaria, eldest son of the Count of Hainault, Holland and Zeeland, laid the foundation for the transfer of power in these principalities to the Burgundian dynasty some 50 years later. Secondly, she supported her only child Jacqueline of Bavaria, who fought many battles in order to prevent this. The combination of these two roles points to a conflict of interest. By supporting her daughter as the rightful Bavarian heir, Margaret inevitably came into conflict with members of her own dynasty of origin, the Valois Burgundians. The overarching question in the research presented in this thesis is what tilted the scales for Margaret as a political player in different phases of her life: was it her loyalty to the Burgundian or to the Bavarian dynasty, her connection with the Hook party in Holland, or was she driven mainly by self-interest, as is sometimes suggested? Related to this is the question whether her means were substantial enough to allow her to play her own game. In this biographical study, a chronological and a thematic approach have been combined. The loyalty question serves as guideline for the first part, in which the story of Margaret’s life is told chronologically within the broader context of political developments. The thematic second part is dedicated to her financial position as a widow, her court, and her religious and literary patronage. Show less
In 20e-eeuwse naslagwerken is niet veel geschreven over de cello in de Lage Landen in de 17e en 18e eeuw, wat doet denken dat het instrument in die tijd hier niet of amper gebruikt werd. Echter,... Show moreIn 20e-eeuwse naslagwerken is niet veel geschreven over de cello in de Lage Landen in de 17e en 18e eeuw, wat doet denken dat het instrument in die tijd hier niet of amper gebruikt werd. Echter, geschreven en pictoriale bronnen alsmede instrumenten en bladmuziek uit deze twee eeuwen geven wel informatie. Op basis hiervan kan gesteld worden dat de cello in de Nederlanden veel meer gebruikt werd dan gedacht. Er werden hier instrumenten gebouwd, er werden zeer veel afbeeldingen geproduceerd (schilderijen, maar ook bijvoorbeeld gebruiksartikelen zoals tegels, drinkglazen en zilver) en er is ook een substantiële collectie muziek voor cello gecomponeerd, zowel voor cello solo als cello continuo. De meest verrassende uitkomst van het onderzoek is wel dat er door veel cellisten in de 17e eeuw een andere streektechniek (n.l. onderhands) werd gebruikt dan in de 18e eeuw. Deze uitkomst wordt ondersteund door een overweldigende collectie afbeeldingen. Deze andere streektechniek resulteert in een andere klank en articulatie wat een ander karakter aan een muziekstuk geeft. Daarnaast is er uitgebreid onderzoek gedaan naar Alexis Magito, lid van een beroemde 18e-eeuwse Rotterdamse familie van voornamelijk kermisklanten maar ook van enkele musici. Alexis was cellist, componist en graveur. Tijdens dit onderzoek is veel informatie over zijn levensloop boven water gekomen. Twee van zijn cellosonates zijn door de promovenda op cd gezet. Conclusie: het onderzoek laat zien dat de cello ook in de Lage Landen wijdverbreid was en dat er vele verschijningsvormen en speelwijzen waren. Show less
This dissertation focuses on the Middle Dutch text the ‘Dialogue between Eckhart and the Layman’, an enigmatic spiritual piece of writing from the mid-fourteenth century. A layman and a master... Show moreThis dissertation focuses on the Middle Dutch text the ‘Dialogue between Eckhart and the Layman’, an enigmatic spiritual piece of writing from the mid-fourteenth century. A layman and a master converse about a broad range of religious and social subjects. The student remains anonymous, as the title suggests, and the master is named after Meister Eckhart, the famous German theologian and mystic. In this book I argue that the Dialogue can be considered as a text which sits neatly atop the fault line between the world and its monasteries and convents, between a worldly and a religious experience of faith. The text may well be our most important witness to the beginnings of a process of socioreligious changes, in which ordinary laymen, too, wanted to expand the spirituality they had previously internalized. I provide a reconstruction of the original text, an analysis of the dialectical interplay between the two protagonists and between the different levels of high and low, contemplative and practical theology and a contextualization of this dialogue within the broader intellectual culture of the Low Countries. In particular, I show how the text can be connected to the ideas of Jan van Ruusbroec and Jan van Leeuwen. Show less
