In Westerblokker even buiten Hoorn werd in 1475 een vrouwenklooster met de naam Bethlehem opgericht. De grote stichtingsgolf van kloosters, die eind 14de eeuw begon, was al enige tijd over zijn... Show moreIn Westerblokker even buiten Hoorn werd in 1475 een vrouwenklooster met de naam Bethlehem opgericht. De grote stichtingsgolf van kloosters, die eind 14de eeuw begon, was al enige tijd over zijn hoogtepunt heen. In het proefschrift wordt onderzocht waarom aan het einde van de 15de eeuw nog een nieuwe kloostergemeenschap tot stand kwam en wat zegt dit over de vitaliteit van het kloosterleven in de tweede helft van de 15de eeuw en vroege 16de eeuw. Deze nieuwe stichting op het platteland volgde een geheel eigen formule: het nam de regel van Augustinus aan en schaarde zich onder de Orde van het Heilig Kruis. Aanvankelijk hadden de kruisbroeders alleen het toezicht over het vrouwenklooster en in 1530 namen ze ook het biechtvaderschap op zich. Dankzij het statutenboek krijgen we een goed beeld van het religieuze leven in het klooster en de wijze waarop de kruisbroeders vorm gaven aan een vrouwenklooster onder hun hoede. Tussen 2003 en 2008 is klooster Bethlehem voor een groot gedeelte opgegraven. De kloosterplattegrond en de inrichting van het kloosterterrein kunnen deels worden gereconstrueerd. De opgravingen hebben tevens grote hoeveelheden vondstmateriaal opgeleverd, waaronder veel devotionalia van pijpaarde en terracotta, die een beeld geven van het kloosterleven. Show less
This study is presented in the form of a ‘thesis by publication’ comprising published journal articles and conference proceedings. The articles are thematically linked to the New Kingdom necropolis... Show moreThis study is presented in the form of a ‘thesis by publication’ comprising published journal articles and conference proceedings. The articles are thematically linked to the New Kingdom necropolis at Saqqara and grouped in three interrelated sections. This thesis sets as its main aim the study of the tombs, tomb owners and the use of sacred space in the New Kingdom necropolis at Saqqara by examining, as a point of departure, the sources pertaining to the early exploration of the necropolis. In the first section, unpublished archival material pertaining to the early, mid-Nineteenth Century exploration of the necropolis is studied. This includes the photographs taken by Théodule Devéria at Saqqara in 1859 capturing monuments that are today “lost”. Investigations into the collection histories of the individual objects enable a reconstruction of the history of dismantling the tombs. The second section examines the inscriptional sources that offer biographical information about the early Nineteenth Dynasty tomb owners. The officials’ titles constitute the main data of research in this section. The rationale of the tombs’ spatial distribution is analysed by combining information pertaining to groups of officials covering a longer period of time and extending over the whole necropolis. The titles are also used to study aspects of the administration of the city, Memphis, and its temples. The final section examines the actual use of the necropolis and the tombs therein. Due to the activities of the early explorers, few archaeological traces pertaining to past activities have remained for us to study in situ. The figural and textual graffiti that were left on the tombs’ stone elements offer the main data for research. Show less
The central subjects of this dissertation are wheel thrown pottery and settlements from the Roman period in the southern part of the Netherlands from the first three centuries of the Christian... Show moreThe central subjects of this dissertation are wheel thrown pottery and settlements from the Roman period in the southern part of the Netherlands from the first three centuries of the Christian era. Research shows that in most of the modern publications on pottery insufficient attention is devoted to describing the form of the pottery and that there is no common, systematic way of quantifying the pottery. In several settlements the horizontal-stratigraphical analysis has been employed, the core of which are the Roman measurements used and the spatial relations between elements in the settlements. Thus, the consecutive stages of development of the settlements (villas and temples) could, to a large extent, be established. The reorganisation from a military district on the Lower Rhine into the province of Germania inferior, the grant of municipal status and the imperial name to Nijmegen, the involvement of the Roman army in the construction of both public buildings in Nijmegen and villas and temples in the Batavian countryside, agrarian changes, as well as the substitution of hand-made pottery by wheel thrown pottery, are signs of an important transformation of the civitas Batavorum during a period of less than a generation (between 85 and 122 AD). Show less
