De mailboten die in de periode 1850-1940 tussen Nederland en Nederlands-Indië voeren, vormden een microkolonie: een gecomprimeerde versie van de koloniale samenleving. Tijdens de zeereis zaten... Show moreDe mailboten die in de periode 1850-1940 tussen Nederland en Nederlands-Indië voeren, vormden een microkolonie: een gecomprimeerde versie van de koloniale samenleving. Tijdens de zeereis zaten witte nieuwkomers, ervaren reizigers en het inheemse (scheeps)personeel gedurende meerdere weken onder wisselende weersomstandigheden op een beperkte oppervlakte met elkaar opgescheept. Geen wonder dat er veel romans en korte verhalen zijn geschreven over het leven aan boord, verhalen vol extreme emoties, harde botsingen en bijzondere lotsverbindingen. Aan de hand van een analyse van 43 reisverhalen laat Coen van ’t Veer zien hoe in de contact zone van het schip de koloniale identiteit wordt gerepresenteerd en geconstrueerd.De idealen die hierbij een rol spelen, bewegen mee op de golven van het koloniale politieke getij. Op subtielewijze laten deze koloniale mechanismen nog steeds hun sporen na in onze postkoloniale samenleving. Show less
Prior to the abolishing of Apartheid rule in 1994 several major South African white writers wrote a novel set on a South African farm. Likewise, in the decades that preceded the institutionalising... Show morePrior to the abolishing of Apartheid rule in 1994 several major South African white writers wrote a novel set on a South African farm. Likewise, in the decades that preceded the institutionalising of Apartheid, several farm novels were published, but with an entirely different message. In Unheimlich moederland insights from several disciplines are used to show how major changes in social-economic relations, land rights and the construction of cultural identity in and between these two periods were reflected on farms and in farm novels. Das Unheimliche (The Uncanny) – those things within ones own realm that are strange and therefore frightening – , a concept coming from Freud, but also used by structuralists and cultural critics, proofs to be capable to explain certain effects of (post-)colonalism and interculturality. Uncanny for instance, were the rising dead or venging powers of nature that in late 20th century farm novels undermined white hegemony. Death is a plural metaphor: in a literary as well as in a social context, it refers to transgressing boundaries, change and chaos but also to land rights and patrimonie and from there to the establishing of spatial and identifying boundaries. In text as in real life, the structure of a rite de passage (separation, liminality, reintegration) is being used to link death to life, and thus to control it. Show less
