Duchenne spierdystrofie (Duchenne MD) en Becker spierdystrofie (Becker MD) zijn progressieve spierziekten die beide veroorzaakt worden door een genetische afwijking op het X-chromosoom. Omdat het... Show moreDuchenne spierdystrofie (Duchenne MD) en Becker spierdystrofie (Becker MD) zijn progressieve spierziekten die beide veroorzaakt worden door een genetische afwijking op het X-chromosoom. Omdat het eiwit dystrofine ontbreekt in de spieren hebben jongens met Duchenne MD vanaf de kleuterleeftijd progressief spierzwakte en worden zij rolstoelafhankelijk. Pati_nten met Becker MD hebben een milder beloop omdat zij in de spieren wel een afwijkend, partieel functionerend, eiwit kunnen maken waardoor het klinisch beloop milder is en de debuutleeftijd later. Het proefschrift focust op heterogene klinische kenmerken. Het IQ en de leerprestaties kunnen sterk verschillen tussen jongens met Duchenne MD. Met MRI onderzoek van de hersenen hebben wij gevonden dat het volume van de hersenen en van de grijze stof bij jongens met Duchenne MD kleiner is ten opzichte van controles. Dit komt het duidelijkst naar voren in een subgroep van pati_nten met een bepaalde lokalisatie van de genetische mutatie. Bij pati_nten met Becker MD kan juist het klachtenpatroon vari_ren tussen pati_nten van zeer mild tot ernstige spierzwakte. Deze heterogeniteit kan het diagnosticeren van de ziekte bemoeilijken. Bij complexe pati_nten met (een verdenking op) een erfelijke spierdystrofie is het essentieel dat de clinicus overlegt met de moleculair geneticus over de mogelijke diagnostische testen Show less
This thesis starts with a broad introduction of Duchenne muscular dystrophy (DMD) and several therapies targeting the primary underlying genetic cause or the secondary effects caused by the disease... Show moreThis thesis starts with a broad introduction of Duchenne muscular dystrophy (DMD) and several therapies targeting the primary underlying genetic cause or the secondary effects caused by the disease. DMD is caused by a genetic defect in the DMD gene encoding the dystrophin protein, which plays an important function inside muscle cells. A more detailed analysis of 2__-O-methyl phosphorothioate antisense oligonucleotide ( 2OmePS AON)-mediated exon skipping in mouse models for DMD is given. This therapy aims to correct the genetic defect at RNA level and turn the disease in a milder form. Furthermore it describes several strategies to increase the therapeutic effects of AONs by combining it with another drug. First a compound that could potentially enhance the working of the AONs itself. Secondly, two compounds that might improve the muscle quality (thereby providing more targets for the AONs) by targeting secondary effects. The results of these experiments are described and put in a broader context Show less
Duchenne muscular dystrophy (DMD) is the most prevalent neuromuscular disorder, caused by mutations in the DMD gene that prevent synthesis of dystrophin. Fibers that lack dystrophin are sensitive... Show moreDuchenne muscular dystrophy (DMD) is the most prevalent neuromuscular disorder, caused by mutations in the DMD gene that prevent synthesis of dystrophin. Fibers that lack dystrophin are sensitive to exercise-induced damage, resulting in progressive muscle wasting, loss of ambulation and premature death. There is no cure, but several therapeutic approaches are clinically tested. At best, these clinical interventions result in the expression of low dystrophin levels. Fortunately, expression of wild type levels is not needed, as both humans and mice expressing ~50% of dystrophin do not show pathology. Detailed studies on which dystrophin levels are needed to prevent pathology and improve muscle function have been performed in this thesis. After the set-up of good outcome measures and serum biomarkers to monitor disease progression, two new innovative mouse models expressing low levels of dystrophin based on skewed X-inactivation were generated. In the mdx-Xist__hs model we observed that <15% dystrophin already improved muscle performance, while histopathology was largely with >15% dystrophin. To protect muscles from exercise-induced damage >22% dystrophin was needed. Dystrophin levels between 3-21% prevent the development of dilated cardiomyopathy in 10 months old mice. Mice lacking both dystrophin and its homologue utrophin, mimic the human phenotype and die before the age of 12 weeks. In these mice, <10% dystrophin improved life expectancy and muscle function while >10% dystrophin was needed to improve histopathology. These findings are encouraging for ongoing and future clinical trails. Show less
